Verslag van het derde bezoek aan thailand
dinsdag 24-06-2003
bangkok -> stappen
4.00 uur komen we aan in Kho Sahn Road en gaan dit keer naar Classic Inn; onderdeel van Kho Sahn Palace. Check-in-tijden maken hier niets uit, want alles gaat hier 24/7 door. Even snel nog een uiltje geknapt en een uur of 10 onze paspoorten afgegeven, zodat onze visa voor Cambodja geregeld kunnen worden. We krijgen dan te horen dat we donderdag al kunnen afreizen naar de Thaise Oosterbuur. Dus hebben we 2 dagen de tijd om het Kho Sahn Road-ritueel van wat flaneren, CD-collectie verversen, een filmpje pakken, fruitshakes (vruchtensap met ijs uit de blender) drinken en wat kouwe kleppen soldaat maken. We merken nu al wel dat we hier al wat tijd hebben doorgebracht, want vele Thaien herkennen ons nog. Zo ook de meisjes van Kho Sahn Palace, die als ze ons in Classic Inn zien helemaal verbolgen zijn dat we nu daar en niet bij hen zitten. Zij kenden zelfs onze namen nog en konden ze ook nog eens redelijk uitspreken; wroell & kgijz.
's Avonds na het eten een pilske gepakt bij Te op het terras voor de 7/11 (supermarkt). Niet mooi aangekleed of zo, maar wel de plek om mensen te ontmoeten. Zo zien we hier Thijs en Murat uit Laos weer. Altijd mooi om met deze mannen een Singha kort te trekken. Zij gaan naar Patpong, maar daar passen we toch maar voor. Na hun vertrek worden we al snel weer vergezeld door Dave (ook uit Laos) en met hem gaan we naar de DDM Club alwaar een elektro-trance-feestje is met een Franse DJ. Erg lekkere muziek en de 'dancing shoes' zijn niet eens nodig om ons in beweging te krijgen. Op flip flaps (slippers) dansen is erg lastig, zodat we op onze blote voeten de dansvloer opgaan in de hoop niet in glas te stappen of door hiking boots maat 45 te worden geplet. Publiek is ook erg leuk, zoals een stel dronken Engelsen die een verjaardag aan het vieren zijn, een paar praktiserende semi-lesbische meisjes, 2 tienertoermeisjes met de hier welbekende spreuk "same same, but different" op hun voor- en achtergevel en een dozijn overgeinteresseerde Thaisen. Na sluitingstijd maken we maar mooi gebruik van deze lokale kennisbronnen en zo weten een aantal Thaise meisjes ons naar een plek te brengen waar het nog goed naborrelen is. Toen het ongeveer weer licht begon te worden op aanraden van onze Bangkokse gidsen ergens op straat nog een UEO (Unidentifeid Edible Object) genuttigd. Ik durf echt niet te zeggen wat we op dat moment naar binnen hebben gewerkt, maar laten we hopen dat het 'slechts' hond of kat was. Daarna wordt het hoog tijd dat we maar eens gaan slapen. We hadden namelijk (voor de tigste keer) plannen om Ayuthaya (net boven BKK) te bezoeken, maar we vermoeden dan al dat dat niet meer door gaat.
woensdag 25-06-2003
bangkok -> kater
Ons vermoeden blijkt waarheid, want we worden pas ver in de middag wakker met een ontzettende kater. Naar de Burger King lopen voor een Whopper was al een hele opgave laat staan een dag naar Ayuthaya. Daarnaast hebben we inmiddels ook niet meer genoeg tijd. Nee, deze dag staat meer in het teken van overleven en nagenieten van de goede avond gisteren. We konden het echter niet laten om na de film Phone Booth (erg goed) nog een kleintje te gaan drinken voor de 7/11. En ja hoor, daar waren Thijs en Murat ook weer. Zij hun stoere Patpong-verhalen verteld en wij onze spannende DDM-ervaringen met hen gedeeld. Stiekem toch weer een uur of 2 geworden, terwijl we morgen om 7.00 uur present moeten zijn om naar Cambodja af te reizen.
© 2003 vieters . NL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten