-> kathmandu / pokhara
Verslag van het tweede bezoek aan kathmandu en pokhara
vrijdag 25-04-2003
pokhara -> devi fall
Vandaag precies alweer (of pas?) 4 weken op reis, wat gaat het toch snel! Hoewel we niet echt erg veel gedronken hadden, was er toch een goed kater aanwezig....lag echt aan het bier deze keer (jaja, zullen jullie wel denken!). De douche en het ontbijtje lapte ons aardig op en we waren klaar om naar Devi's fall te gaan. Deze waterval, genoemd naar een Zwitsers stel dat door het water is meegenomen in de 50 meter diepe waterval, is in de regentijd op z'n heftigst. Nu was er maar een kleine waterstroom, maar je kan 50 meter diep via een grot het einde zien....dit was wel erg apart. Daarna nog wat rondgewandeld door de straatjes van Pokhara en nu gebeurde het toch waar we lang grappen over maakten. Zoals iedereen weet lopen en liggen er overal koeien en dus ook flinke koeienvlaaien overal op straat. De koeien zijn heilig maar deze vlaaien dus absoluut niet! Wij riepen steeds "je zal er maar met je slippers instappen". Enja hoor, terwijl Gijs een blik wierp op een Ramro kitti (mooi meisje) aan de overkant trapte hij met volle enthousiasme in zo'n enorme plakkaat. Naar het appartement terug, opgefrist en iets gaan eten in Pyramid, een vis met een 'staartje'. Daarna werd de cocktailbar nog even bezocht, maar Gijs z'n visje wilde maar erg graag gaag zwemmen en kon net de wc halen. Tijd om te gaan dus, maar dit werd ons moeilijk gemaakt door de stroom die uitviel en de harde regen...maar daar lieten we ons niet door weerhouden. Deze nacht was allerminst prettig, en hoewel de vis allang weer vrij was gelaten had Gijs de wc vaker gezien dan heel de reis bij elkaar. Ook Roel moest die ochtend een flink boertje laten. Het vis eten heeft dus duidelijk een staartje gekregen.
zaterdag 26-04-2003
pokhara - kathmandu -> maagproblemen
Na een nacht wakker gelegen te hebben met de eerder beschreven maagproblemen was het tijd om eerst maar even de medicijnen tas erbij te halen. De busreis verliep gelukkig geheel zonder 'achteruit-eten' en waren blij om het Kathmandu Garden House te zien. Deze dag was voornamelijk bijkomen, slapen en proberen iets van eten binnen te krijgen.
zondag 27-04-2003
kathmandu -> kapper
Een zondag in Nepal is een normale dag van de week, een zaterdag wordt hier beschouwd als een rustdag. Bij Gijs was de peristaltische rust teruggekeerd maar bij Roel zat de broekhoest er nog erg goed in. Omdat Gijs al met Sjalom werd aangesproken vanwege zijn lange haar en hiermee werd aangezien als Israelier (en daarmee wil je dus NIET vergeleken worden) was de eerste noodzaak, een kapper zoeken. Wat rondgekeken in het centrum maar we trokken al snel de conclusie dat elke kapper er even (on)betrouwbaar uitzag, dus op goed geluk een uitgekozen en plaatsgenomen in de kappersstoel. Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper was er alleen niet bij, zo dof dat ie was. Toen ik (Gijs) vroeg 'Do you speak english', en totaal niet begreep wat ik bedoelde schoot het zweet even over mijn voorhoofd. Maar nadat ie erg nauwkeurig sprietje voor sprietje af ging knippen was het vertrouwen volkomen terug. Voor maar 40 roepies (54 eurocent) was mijn haar beter geknipt dan dat ik in NL weleens heb meegemaakt. In de middag foto's opgehaald, ingescand en ge-emailt. In het hotel wat gelezen en dezelfde avond het eten daar geprobeerd.
maandag 28-04-2003
kathmandu -> staking / pashupatinath
Vandaag zou er een 2 dagen durende staking zijn ivm een uit de handgelopen studentendemonstratie een week eerder, waarbij tientallen studenten gearresteerd zijn en waarbij later de studentenleider onthoofd is terug gevonden, waarvan de politie wordt verdacht. Alle winkels zouden dicht gaan en ook bussen en taxi's zouden niet rijden. In Thamel (centrum Kathmandu) bleken wel enkele dingen open te zijn, maar uit angst voor represeilles werden de rolluiken half dicht gehouden. De enige auto's die reden waren van de politie of met een witte vlag uit het raam en de boodschap 'tourist to airport' achter het raam wat een stil straatbeeld opleverde. Wel was overal een grote zwaar bewapende politie macht op de been. Toen we in een kaartenwinkeltje rustig kaartjes aan het kijken waren, hoorden we plots veel kabaal en 'stenen gegooi' en werd met alle geweld alle rolluiken van de winkels dichtgetrokken. In een donker kaartenhuisje hebben we vervolgens gewacht tot de rust weer was teruggekeerd. Hierna kwam een stoet mensen luid toeterend voorbij die tegen de demonstratie waren en dat alle winkels weer open moesten......het was erg wazig allemaal. In de middag zijn we gaan wandelen naar de Pashupatinath, dit is de grootste hindoeistische crematie plaats in KTM. Omdat we geen zin hadden om weer entree te betalen zijn we via een zij ingang ergens ingelopen waar we toch nog een glimp konden opvangen van de rituele barbeque. Met de riksia (overkapte fiets met minimaal 10 slagen in het wiel) zijn we naar de Indische ambassade gegaan voor onze visum. Na lang wachten werd ons duidelijk gemaakt dat we 's ochtends moesten komen en daarna pas weer eens keer 's middags. Ok, wij hem z'n zin gegeven en terug om iets te eten en hebben en in de avond nog wat gedronken in de Irish pub.
dinsdag 29-04-2003
kathmandu -> staking / ambassade india
Dag twee van de algehele staking in Nepal. Wederom hebben de studenten het voor elkaar gekregen om zo goed als alles dicht te krijgen. In Nederland zijn de studenten alleen bezig met hun eigen beurs, maar hier hebben zij zich bekommerd om de stijgende brandstofprijzen. Daarnaast speelt er ook nog iets met een onthoofde studentenleider en enkele studenten, die al enige tijd in de bajes doorbrengen. Allemaal niet te volgen en ook de gemiddelde Nepalees weet niet precies hoe de vork in de steel steekt. Feit is wel dat zij 7 kleuren stront poepen (nog meer dan wij doen) voor represailles van studenten als ze op deze dag gaan werken, dus nu is het echt rustig op de straten. De Indische (wat is het bv.nw. van India?) ambassade staakt niet vandaag, maar wat daar gebeurt mag je dan ook geen werken noemen. Zij weten elke keer weer over iets eenvoudigs heel lang te doen. Maar goed, we waren nu gewaarschouwd, dus dan vat je het allemaal wat lichter op. Ook de internetcafes in Thamel zijn open, dus gooien we het maar op een lange internetsessie vandaag. Na dit enerverende gebeuren hopen we met een laatste bezoek aan de ambassade onze visa voor India geregeld te hebben, maar toch is dit niet het geval. In Roel zijn paspoort hebben ze een transitvisa (15 dagen) geplakt, terwijl wij een toeristenvisum (6 maanden) nodig hebben. Het is ook erg moeilijk om al de hooguit 3 verschillende visa van elkaar te onderscheiden in al die haast die ze in het werk leggen. NOT! Maar goed, hij zou het wel even gaan fixen... met Tip-Ex. Roel moest het drogen en dan zou hij het wel overschrijven. Wij maar even meegewerkt en toen het echt droog was (de Sahara is natter) vond hij het nog niet goed en moesten we verder wapperen. Uiteindelijk veranderde hij de datum en schreef er een zinnetje bij. Roel gaf aan dat hij dit vreemd vond en vroeg daarom maar even zijn naam en telefoonnummer in geval er problemen zouden ontstaan aan de grens. Toen ging het roer in een keer om en ging hij een geheel nieuw visum maken, dat binnen 5 minuten klaar was en in mijn paspoort zat. Dus ze kunnen het wel snel alleen moet er wat druk achter staan. 's Avonds met Shyam zijn beloofde CD's uitgezocht (Sherpa Folk Songs en nationale popmuziek), hapje gegeten en glaasje gedronken in Full Moon. Het is hier in kleermakerszit met relaxte muziek een beetje chillen. Daar nog even de verjaardag van Andre (Zwitser van trekking) gevierd met de andere trekkinggenootjes.
woensdag 30-04-2003
patan
Opgestaan in naam der Koningin (en Maxima) en op jacht gegaan voor een goede rugzak voor Gijs, want zijn huidige is zo ongeveer uit elkaar gevallen tijdens de trekking. Alvast een bod gedaan op een bijna echte Lowe Alpine en zoals het hoort weggelopen en met gehuurde fietsjes naar Patan gegaan. De fietstocht er naartoe is leuker dan Patan zelf. Het gemanouvreer tussen de toeterende auto's en tuk-tuk's is een ware sport en erg geinig. Patan lijkt erg op Kathmandu en ook Durbar Square hier is ook niet veel anders. Terug in Thamel durven we (en onze magen) het eindelijk weer eens aan om bij BK's een patatje oorlog met vegetable momo's te nemen. Wederom zalig! Daarna nog wat afzakkertjes gedronken in Tom & Jerry Bar.
donderdag 01-05-2003
kathmandu valley -> fietstocht / bodnath / gokarna mahadev
Lekker op pad met de fietsjes vandaag. Eerst naar Swahambuy gegaan om Monica weer eens op te zoeken. We sponsoren haar door 2 armbandjes te kopen, want gewoon aannemen weigert ze pertinent. Morgen komen we terug, want dan heeft ze een briefje voor Harry geschreven en staat ze erop dat wij een presentje voor onze moeders meenemen. Te aardig voor woorden, dus uiteraard zullen we er morgen weer zijn. Vervolgens nar Shyam gefietst om zijn presentjes (muts, handschoenen, foto's) af te geven. Momenteel heeft hij geen ander werk en zit dus met 8 anderen te mens-erger-je-niet'en. In Nepal zit echt iedereen continu spelletjes als MEJN, Karim en kaarten te doen. Ik denk dat zo ongeveer alle spelltjes hier zijn bedacht, want ze spelen hier liever dan dat ze werken.
De rest van onze dag volgemaakt met een bezoek aan Bodnath en Gokarna Mahadev-tempel. Bodnath is een zeer grote stupa (boedhistische tempel) waar veel Tibettanen en Sherpa's naar toe gaan en de Mahadev is een hindoeistische tempel meet veel boedhistische invloeden in een niet-toeristisch gebied. Hier is zelfs een zeer (voor Nepal) gewaagde afbeelding van Shiva in zijn nakie met zijn tampeloeres in de houding (1000 jaar oud).
vrijdag 02-05-2003
kathmandu -> afscheid / eten shyam
Vandaag was het afscheid nemen van Kathmandu, dus een vol programma. Eerst naar de Monkey tempel om afscheid van Monica te nemen, daar werden we verrast met een klein aandenken en ook de onze moeders was ze niet vergeten. Doorgelopen naar het huisje van Shyam en samen tickets geregeld voor de bus naar Pokhara en een 'laatste' borrel gedronken op een zonnig terrasje in Thamel. Ook moesten we even afscheid nemen van nepalese frietkot BK's. Nog snel wat gewinkeld, opgefrist en naar Shyam want die had ons uitgenodigd voor het laatste avondmaal en een afscheid borrel (alweer?). Vooraf aan het eten een typisch nepalees biertje gedronken: rijstbier. Het zag eruit als melk, en smaakte naar zure melk met alcohol (niet echt ons drankje!). Shyam had goed z'n best gedaan en had, hoewel er weinig in de kast stond, echt alles uit de kast gehaald voor een super lekkere nepalese maaltijd. Nog wat gedronken en nu definitief afscheid genomen en we werden volgehangen met sjaaltjes. Dit is een nepal! ees gebruik om iemand een veilige en goede reis terug te wensen. Spullen gepakt en nog even Thamel in om op klokslag 12 uur Roel z'n verjaardag alvast in te luiden. De enige tent die z'n deuren nog niet had gesloten was de nepalese dixo 'Fire club', waar iedereen soepel vanuit de heupjes op echte Indi muziek stond te dansen. Nadat ook wij ons goed vermaakt hadden verlieten we de dancing en viel net het stroom en dus ook het licht uit, ook daar waren we op voorbereid (zaklamp op zak!) en dienden even als hoofdverlichting van de disco. Toen we weggingen via de donkere uitgang hoorden we ineens een politiebusje aan komen scheuren en een groep agenten zat een groep mannen achterna die natuurlijk weer bij ons in de portiek in kwamen gevlucht. Met geheven stok zagen we een agent op ons afkomen, die gelukkig net op tijd zag dat wij toeristen waren (met dank weer aan de zaklamp!).
zaterdag 03-05-2003
kathmandu - pokhara -> verjaardag roel
Weer een vroegertje, het hotel personeel vond dit ook en we moesten ze dan ook letterlijk wakker schudden (slapen achter d'n balie) om ons ontbijtje klaar te maken. Hoewel we wat vertraagd waren waren we nog mooi optijd voor de bus. De busreis verliep erg goed, geen lekke banden en ook de moter hield het deze keer vol. In Pokhara aangekomen naar een hotel gegaan en onze spullen weer gedropt. De rest van de dag wat rondgehangen, ons voorzien van een goede maaltijd en de verjaardag van Roel gevierd.
zondag 04-05-2003
pokhara -> phewa lake
Een ontbijtje aan het meer met op de achtergrond klassieke muziek deed de dag goed beginnen. 's Middags een bootje gehuurd om wat rond te dobberen en een koud biertje te drinken in het lekkere zonnetje en uitzicht op de bergen. Dit was echt het ultieme genieten, 'wat hadden we het toch slecht'. Nadat we na enkele uurtjes om ons heen keken bleek dat we waren afgedreven naar de andere kant van het meer, het relax uurtje was afgelopen en het was even flink peddelen om terug te komen. Tijdens het regenuurtje (dagelijks vanaf 5 uur) film gekeken en in de avond club Amsterdam weer eens opgezocht waar we met de eerder op de dag ontmoete belg en duits meisje wat stoere reisverhalen (voor zover wij die hebben!?) uitgewisseld. Daarna samen met de belg door naar het Hard Rock cafe om de avond af te sluiten.
maandag 05-05-2003
pokhara -> relaxing
Gezien het avondprogramma wat later dan normaal (11.00u) opgestaan. We gaan het maar eens rustig aan doen. Andere dagen zijn we immers zo druk ;). Rustig een ontbijtje genuttigd, even geïnternet en vervolgens wat pilsjes en een nootje gekocht om aan de oever in de zon te gaan liggen bakken. Bedoeling was lekker met de discman op te gaan dutten, maar al snel komt een klein mannetje van een jaar of 8, Bishal, ons vergezellen. Hij heeft erg het idee met ons te moeten gaan worstelen als in de WWF, dus wij spelen het maar een beetje mee. Totdat vader/voogdlief dat in de gaten krijgt. Hij komt zwaar schreeuwend en tierend naar ons toelopen en wij zien het al gebeuren dat Bishal voor onze ogen een pak rammel krijgt. Dat valt gelukkig mee, maar hij moet wel direct naar huis. Hij bleek vandaag gespijbeld te hebben en heel de dag in het meer gezwommen te hebben. Vader/voogd blijkt niet echt een ideale ouder te zijn; is een kruising tussen Jantje Bier en Winnetou en vraagt ons meteen of we wat magic mushrooms of hasj willen kopen. Als we dat aanbod afslaan vraagt hij maar gewoon geld met een of ander smoesje. Daar hebben we dus geen zin in en doen maar net of we vertrekken als hij lang blijft zitten. Ook dan vertrekt hij maar naar huis terug achter Bishal aan. 's Avonds maar weer een tijdens het eten een filmpje (Blown Away) meegepakt.
dinsdag 06-05-2003
pokhara - sonauli
Reizen, reizen en nog eens reizen vandaag. Eerste etappe richting India is naar de grens (Sonauli). We hebben vandaag een minder toeristenachtige bus, maar een Tata-bus (merk uit India) die iets ruimer is opgezet dan de normale bus alhier. De bus heeft wel alle glitters, toeters (met deuntjes) en bellen. Tevens mag een Shiva-beeld voorin ook niet ontbreken. Het is echter zeker niet beroerd reizen; Ad trapt het gaspedaal goed plat en de monteur (hier in elke bus aanwezig) heeft de hele reis niets te doen. Tijdens de reis gaan we langzaam maar zeker uit het berg/heuvelachtige gebied het vlakke land, de Terrai, in. Een uur of 4 komen we aan in de grensplaats om daar te overnachten.
(c) 2003 vieters . NL