europa 2002

10 europese landen in 3 wekenNa twee achtereenvolgende jaren een verslag van de vakantie van de vieters, konden we het ook dit jaar niet laten om wat van onze spannende verhalen op papier te zetten. Door gebrek aan auteurs is er tot op heden alleen een verslag van het eerste gedeelte op papier gekomen... en dat is misschien ook maar goed ook! © 2002 www.vieters.NL

Dag 0
Dit jaar is anders dan alle andere vakantiejaren: minder vieters maar meeeer vakantie!! Na veel voorbereidingswerk; vouwwagen rijklaar maken, dus bij v.d. Wiel thuis oefenen met het opzetten onder toeziend oog van prof. Hans v.d. Wiel. Ook neije band haale bij bandenspecialist Willy Brands, die toch niet was opgepakt wegens zijn hennepkwekerij. Aangekomen zochten we Willy op in z'n keet, maar omdat hij daar niet was werden we doorverwezen door gruwelijke Jos naar z'n woning. We stonden in de deuropening en zagen Willy al zwetend en zappend met de afstandbediening in z'n bank hangen. Goof vroeg "Willy hedde gij nog wat mooie bandjes voor onze vouwwagen" waarop Willy reageerde met "nouw da's moeilijk...probeer maar ergens anders", "Ahhhh Willy kekt es efkes". Al zuchtend en kreunend klom hij uit z'n zetel. Volgens de 'wet van Bartje' had hij toch wat geschikte bandjes, zodat wij toch veilig naar Italië konden vertrekken.

Dag 1
Na goed inkopen (knakworsten, soep en knakworsten) gedaan te hebben vertrokken we op donderdag 17 juli naar Payas del belle Regazza's. Nadat we zowel de Landrover als de vouwwagen goed gebalanceerd hadden kon ons niks meer gebeuren en gingen we vol goede moet op pad. Via Eindhoven, Venlo richting Duitsland en hoe later het werd hoe meer de peut

Dag 2
Dankzij deze extreem hoge snelheden waren we al bij zonsopgang bij de grens van Italië. Tijdens de pitstop even tanken en ontbijten en toeterde Gijs bij aankomst in der die das Rastatte wat wildslapende her en der verspreid liggende kamelen (turken) wakker. Deze kamelen lagen onder hun Perzisch tapijtje midden op de weg te slapen, maar waren dankzij onze Gijsrrr plots klaar wakker. Door via Lugano naar Milano, alwaar de hel begon: FILE! Optrekken en remmen is in Italië mode, daardoor stond er vanaf Milano tot aan Rimini zo'n 'halve file'. Ongeveer 11.00 uur reden de vieters het regenachtige Rimini in, even een campingkje gecheckt. Deze voldeed niet aan de strenge vieter-eisen: weinig popkes, geen zon, vieze sanitaire voorzieningen enz. Dan maar iets zuidelijker kijken, na een kilometertje begon de lucht minder zwart te worden, na nog een kilometertje zagen we al wat blauwe plekjes en dat was voor de mennekes reden om camping Riccione in (ja, je raad het nooit!) Riccione ! te gaan bekijken. Camping Riccione (net onder Rimini): jonge gogo sletjes, redelijk weer (afgelopen week had het volgens bronnen fulltime geregend) en goed sanitair. De vouwwagen werd op plekje 605 (of was het 506??) opgezet en regelmatig kwamen de goede tips van H. v.d. Wiel van pas. In ongeveer een kwartiertje stond ons vakantiepaleis op poten, even een tukkie doen, douchen en Riccione in om wat eten en biertjes te scoren. Wat rond gekeken en uiteindelijk belandde we bij een modeshow van versacie, het was een drukte van juwelste. Hier hielden de vieters het wel vol: mooie extreem slanke coke snuivende mode popjes (waar we weinig van konden zien) en natuurlijk een goede biera. De geruite en gestreepte Rinze Dijkstra blousjes waren hier errug in trouwens. Vervolgens werd het tijd om naar bedje te gaan.

Dag 3
Zaterdag om 11.00 uur werden de ventjes wakker, petje op de kop, zonnebrand onder de arm, balletje aan de voet, hoofd in de plooi en op naar het strand. Lekker bakken en een beetje spelen in het water. Na heel wat uurtjes gingen we terug naar de camping, de discovery gestart om wat boodschapjes te doen. Al rijdend over de camping kwamen we er achter dat we er deze dag extreem goed uit zagen, nog nooit zoveel sjans gehad en k'weet niet of het aan ons of aan de auto lag. Na de boodschapjes, een beetje rondhangen en douchen want we hadden voor deze avond grootse plannen...Rimini centro zou vanavond bezocht gaan worden. Goof en Jeroen gingen bij Anne-Clair van de gogo reisorganisatie wel even vragen hoe we het beste in Rimini konden komen en waar we moesten wezen. Anne-Clair wist het precies te vertellen en ze werd bedankt en bestempeld tot een 'goei metje'. De vieters en Redbull Goof (die iets te lang in de zon had gelegen) stapten de afgeladen bus 11 in richting het station! van Riccione. De bus zat vol met zwetende discogangers en zakkenrollers die de portemonnee die in Jeroen z'n kontzak zat, wilde stelen. We betrapte deze dief op zijn bijna daad en hij wist niet hoe snel hij aan de agressief ogende vieters moest ontkomen. In Rimini aangekomen gingen we op zoek naar een leuk tentje, dit viel overigens niet mee want Rimini heeft geen uitgaanscentrum maar een lange boulevard met veel winkeltjes en af en toe een kroegje of discotheek. Als eerste gingen we naar de 'Blow-up' wat gezien werd als een drempelvreestentje, want overal waren er afstapjes, opstapjes, gaten, hubusjes (??) enz. en waar regelmatig een enkeltje sneuvelde. Wel wat contact gelegd: een of andere Poolse glazenhaler werd aan de tand gevoeld en ook een glazenhaalster uit Dublin moest het ontgelden. Iedereen was hier glazenhaler of glazenhaalster: zet je glas weg en binnen 2 seconden is deze verdwenen. Wat gesprekjes met jonge Nederlandse popkes waren erg gezellie. Twee Zwitserse t! obies liepen een beetje met de vrouwtjes te kloten, door lekker te babbelen, rozen te ontvreemden en tikjes uit de delen. Gijs en Jeroen maakten vriendjes met deze Heino's en deden vrolijk mee met deze versiertrucs. Na veel gekut en bier gingen we naar de volgende tent, errug slecht, veel mannen, slechte baco's en kut smurfenhouse. Na een half uurtje vloeken besloten we de bus naar Riccione te pakken, die de hele nacht door rijdt. Richting de bushalte volgde nog een heuse vechtpartij tussen de Gijs en de Goos, veel gescheld op z'n Italiaans, een bietje douwe en trekken enz. De Italiaantjes wisten niet wat hen overkwam en de policia werd gewaarschuwd en de Gijs en de Goos werden gekalmeerd en volgde een verzoening incl. lange knuffel. Inmiddels aangekomen bij de halte bleek de heel de nacht door te rijden bus niet meer te rijden. Dan maar slapen op het strand, daar aangekomen vonden we van die lieve kleine huisjes waar overdag kindjes mee kunnen spelen. Er stonden er precies ! vier, iedereen koos een huisje en klom door het deurtje naar binnen. De huisjes waren echter zo klein dat je er alleen drie keer dubbel gevouwen in paste maar we vielen al snel in slaap. Jeroen werd snel weer wakker en vond dit alles toch niet zo'n goed idee en stapte zijn huisje uit om bij de andere vietertjes te gaan kijken. Na wat gegil schoten de andere drie deurtjes ook open en een voor een kropen de mennekes naar buiten. We besloten toch maar naar de camping te gaan, na een stukje gelopen te hebben deed zich een dilemma voor: een fiets met een mandje en pakkendrager en zonder slot! Wat nu? Niet te lang denken, Jeroen en Roel pakte de fiets en fietste vrolijk bellend voorbij Gijs en Goof die natuurlijk stik jaloers waren op die mooie fiets. Al snel vonden Roel en Jeroen nog een fiets en namen deze uiteraard mee naar Gijs en Goof. De fietstocht richting Riccione werd al snel een soort Tour de France inclusief valpartijen, tussensprints, rustmomenten en 100 meter mandjes ! slingeren. Uiteindelijk werd de gele trui door Goof en Jeroen behaald. Bij de camping aangekomen wilde de nachtportier nog wel van Jeroen weten of de fiets van hem was en hij wist de portier te overtuigen (Budget Rent-a-Bike??). Bij de vouwwagen volgde Gijs en Roel al snel, fietsen op slot en er werd nog snel achteruit gegeten. Door de toch wel vermoeide dag gingen de oogjes snel dicht.

Dag 4
Na een goede nachtrust werden we met het zweet tussen onze bilspleet om 12 uur uit onze tentjes gebrand. We vluchtten snel onze tent uit omdat het toch wel erg benauwd begon te worden. Met de gezondheid ging het bij de meeste van ons niet van harte. Ik weet niet wat ons die avond ervoor de das heeft om gedaan (in ieder geval niet die Lama!) maar er waren heel wat paracetemolletjes voor nodig om ons weer op de been te krijgen. Lekker broodje knakworst gegeten en we konden weer richting het strand. Redbull Goos en Jeroen gingen na korte tijd weer terug naar de camping. Gijser en Roel volgden enkele uren later om de AA weer compleet te maken bij instituut travelsleeper v.d. Wiel. Nog een beetje van de Siësta genoten en Goos moest zich deze avond waar gaan maken als 'Chef de Cuisine', lekkere spaghetti met saus die leek op het product van roelos de avond ervoor. Maar ondanks dat, was het goed binnen te houden! Daarna de druppels opgevangen van de douches, allemaal de nieuwe v! estjes aan en met de luxe wagen richting Rimini-city. Even een paar rondjes gereden (soms ECHT te veel rondjes Jeroen!) en een terrasje gepikt. Met het oog op morgen (D-day) wilden we toch wel rustig aan doen en gingen na een aantal koude bierra terug richting camping Riccione. Aldaar aangekomen ging de ene na de andere tube met veel peristaltisch genot het maag-/darm-kanaal naar binnen. Om 2 uur hielden we het voor gezien en gingen onze slaapplaats opzoeken.

Dag 5
Om iets voor 10 ontwaakten we door onze goed ingestelde biologische klok en kwamen tot de conclusie dat we een verdomd goede nachtrust hadden gehad (ja nou...en?). Na een ontbijtje en douchje in de auto gesprongen en richting San Marino gereden. Enkele kilometers voor het stadje kwamen we er achter dat het op een berg lag en de spanning begon alleen maar meer te stijgen. Na een flinke bergwandeling (goed gedaan Landrover!) en enkele zware manoeuvres met een draaicirkel van 38 meter kwamen we terecht in een uit steen gehakte parkeergarage (pies pesas). Tijdens het rondneuzen in het pittoreske dorpje stuitte we op een gezellig souvenirwinkeltje, maar de stemming werd al snel grimmiger. In de zoektocht naar een lekker flesje Italiaanse wijn voor het thuisfront viel ons oog op een flesje uit een 'goed jaar' (1943...not!) met een wel erg vreemde afdronk. Enkele minuutjes later stonden we voor het 'koninklijk huis' (of was het de plaatselijke Bijenkorf'?) waar een net bij telea! c afgestudeerde wachter ons wilde imponeren met zijn 'eigen' wissel van de wacht. Op zoek naar wat andere leuke souveniertjes werd onze keuze erg bemoeilijkt door de brede keus aan martelwerktuigen: van ploetedooier en stroomstootmachine (leuk voor je vriendin!) tot M16's. Doorgaand op onze wandeltocht naar het puntje van San Marino hebben we nog wat fraaie quasi nonchalante plaatjes geschoten. Het was toen tijd voor de mennekes om richting huis te gaan, maar eerst even een tussenstop in Rimini. Handdoeken, slippers, opblaaskrokodil Freek, skinboard, voetbal, frisbee en bodyboard worden uit de auto gehaald om vervolgens lekker op het terras te zitten van standtentje 138. Thuis aangekomen zijn we nog wat gaan loungen, het gebeurde trouwens tijdens het loungen ook regelmatig dat we voor de tent in slaap vielen van de (te) relaxte muziek. Daarna 'zo dubbel geklapt laat maar komen' pizza calzone gegeten en nagetafeld met een paar lekkere koude bafjes. Dit hadden we afgekeken van! onze buurmannen Berend en Barend. Deze vervent aanhangers van Bavaria presteerde het iedere dag weer om op stipt 6 uur te beginnen met het 'in rap tempo' wegdrinken van dit Hollands goudgele product. Vanavond zou het gaan gebeuren (D-day): het echte stapwerk! We hadden van enkele gogo-popkes vernomen dat het in de Carnaby te doen is. Blindelings vertrouwden wij daarop en gingen richting Rimini met onze mooie fietskes, die met de dag minder waard begonnen te worden. Nadat we d'n inkom betaald hadden gingen we met onze dancing shoes en met gel geboetseerde koppies de dancing binnen. De Carnaby was verdeeld in 3 gebieden: 1.Smurfen-house 2. R&Bier 3. Goude (k)oude, verbonden met een kruipruimte achtig gangenstelsel. We deden ècht ons best om ons daar te vermaken maar de ambiance ontbrak echter en er waren te veel nep gigi's, dus snel op zoek naar een vretere dixo. Even zoeken leverde de l'Altro Mondo op! Een startrek achtige binnenkomst leidde ons direct naar de dansvloer. Ond! anks de geringe opkomst gingen de voetjes massaal van de vloer. Enkele oude maar ook enkele nieuwe danspasjes werden uit de kast gehaald: Jeroen ging 'geld tellen', Goof ging 'mieren doodtrappen', Roel ging 'kaartje leggen' en Gijs ging 'boterhammen smeren'. Twee meisjes hadden die avond duidelijk een stuiterbal ingeslikt en dutste van de ene naar de andere kant van de zaal. Bij elke 4 bier ontvingen we tevens een gratis cd, die we inmiddels meer hebben dan Benny Nijman ooit heeft verkocht in z'n gehele carrière. Bij de camping aangekomen moesten we ons legiti...ehh zeggen wie we zijn. Dit gebruikelijke tafereel leverde altijd weer de nodige problemen op, omdat er iedere dag wel iemand zo slim was om z'n pasje te vergeten (sukkel!). Na een heftige discussie op ons beste tagiateliaans mochten we toch verder. We kwamen al snel op het idee om te gaan nachtzwemmen. Vol goede moet fietsten we richting het strand, en hoewel de remmen het toch echt goed deden reden Jeroen en Roel p! ontificaal het zeewater in. Tja, t'is dat de waterfiets al uitgevonden was anders hadden deze twee broeders zeker de nobelprijs ontvangen. Terug naar de camping om slapie slapie te doen.

Dag 6
Een extreem suffe dag, Gijs en Roel sukkelde naar het strand, Goof en Jeroen bleven een beetje bij de tent hangen. We hebben de hele dag rustig aan gedaan om energie te sparen voor de komende avond (D-day): Gigi d'Agostino in l'Altro Mondo! De kaartjes voor entree & bus werden bij onze gogo-vrienden geregeld. We moesten om 23.00 uur voor de camping staan samen met 450 andere camping gasten. In de bus, wat meer weg had van een veewagen of lijn 136 gezien het aantal Vlijmense en Drunense bekende, kwamen de liederen al snel los. Vijf tienersletjes begonnen te zingen 'tot de huig gaat ie erin...(piep) op m'n kin' waarop de hele bus spontaan reageerde met 'Chlamydialalalalalaaa'. Na een 15 minuten durende benauwde busreis kwamen we aan bij de l'Altro Mondo, waar inmiddels enkele honderde fanatieke gigi-fans zich hadden verzameld. Enig duw en trek werk leverde de vierters al snel een plek op vooraan in de rij. Binnen werd het voorgloei werk verzorgt door een Italiaanse toetseni! st. Tegen 0.30 uur kregen we het vermoeden dat gigi wel eens ziek zou kunnen zijn, maar kort daarop begon dj Spaghetti met het voorprogramma die al snel de 5000 handjes door de lucht deden bewegen. Plots zagen we twee bekende gezichtjes: Barbara en Carlijn die ook op dit Italiaanse spektakel af waren gekomen. Tijdens de aankondiging van gigi werden borden met 'Batere le mani', 'Salute' en andere bekende (??) Italiaanse teksten omhoog gehouden. Toe het bordje met 'Gigi' verscheen ontplofte de bom van enthousiasme volledig. Er waren 5000 mensen, dus 10.000 handjes gingen de lucht in (of was de houtzagerij binnen??). De ene na de andere gigi-hit vlamde vanaf de draaitafels en er werd een show opgevoerd waar Circus Renz jaloers op zou zijn geweest. Ennnehh, tjongjong wat was het daar warm...we hadden deze avond meer vocht verloren dan dat we heel de vakantie aan bier hadden opgedronken. Na de zoveelste keer de handjes in de lucht zagen de mennekes dat Jeroentje het huigje van Ba! rbara aan het kietelen was. Gelukkig kon de oplettende Roel voorkomen dat een of andere Nico onze plaats innam, en stuurde deze op brute wijze weg van onze dansplek. Meerdere sensation-achtige shows (vuurwerk, fakkels, lasers, dansacts etc.) volgden elkaar op onder het gegil van enkele honderden gogo-meisjes. Even gigi een handje geschud en nog wat pasjes uitgevoerd op nummer 11 van de l'Altro Mondo cd (aan t e vragen bij een van ons). Afscheid genomen van Barbara en Karlijn en terug naar de camping Riccione waar we via de VIP-ingang naar binnen konden. De blonde buurvrouw kwam nog even vragen of wij zin hadden om te skinnydippen, maar we wezen dit af omdat ze geen 3 vriendinnen had meegenomen (we zijn immers met z'n vieren op vakantie). Het zweet van de goddelijke vieterlichaampjes moest eerst nog afgespoeld worden. Tijdens de verfrissende douche werd Goos opgeschrikt door een 'naar hij dacht' inval van de zedenpolitie...maar dit bleek Joenie te zijn. Dit resulteerde in een! massale douche-deur-kop gala. Nu was het toch echt tijd geworden om gauw de lounge op te zetten en te gaan slapen want de eerste zonnestralen werden alweer door te tent gejaagd.

Dag 7
Dit was de ochtend om alle zonden te overzien...de kater was bij enkele van ons flink toegeslagen. Even gegeten en Gijs zou wel even een lekker kopje koffie zetten om wakker te worden. Toen hij het gekookte water over het koffie filter goot sprong Roel in paniek op en riep 'je moet uit de fluit druppelen', dit was een van de v.d-Wiel geheimen om koffie te zetten waar we dus nog niet van op de hoogte waren. Vandaag een extreem suffe dag, Roel en Gijs sukkelde naar het strand, Goof en Jeroen bleven een beetje bij de tent hangen. EN NIET GISTEREN JEROEN...SUKKEL! Wat we verder deze dag gedaan hebben: wat bier gekocht, naar de tent gedragen, koud gelegd en opgedronken. 's Avonds met de blaasbak richting 'chic establishment' en kwamen terecht in een ordinaire vreetschuur met veel te hoge prijzen. En we hadden pas oogcontact met de popkes toen we naar buiten gingen. Na een lekkere-kontjes-rondje terug naar onze verblijfplaats. Ondanks het krappie krappie spiegeltjes inklappie g! af de Landrover toch een kusje aan de Toyota van de buurtjes. Even het gat van de slaapzak opzoeken nadat we d'n baf weggeduwd hadden en lekker dromen over Italiaanse ragazza's.

Dag 8
Op tijd wakker geworden, even para droppen, ontbijten met panini's en vruchtendrank en de auto gestart en richting Venetië gereden. Goof had z'n sokken hoog opgetrokken omdat we vandaag extra hoog water verwachtten. Op Italiaanse wijze de wegen vervolgd en de wagen netjes geparkeerd in parkeergarage bij Metre. Nog even kaartjes gehaald en met de trein richting Venetië centro. Daar aangekomen vielen de mondjes van de mennekes van verbazing open...zo'n mooie stad hadden we nog nooit gezien (op d'n Elshout na natuurlijk, en daar lusten de Muskens wel brood van!). Even gebruik gemaakt van de vele Kodak momenten en toen werd het tijd voor een hapje eten. Ook in Venetië zit een Mac, dus er was geen discussie mogelijk en gingen direct genieten van het Mac gondel menu. Het San Marco plein werd tijdens onze Venetië-tour natuurlijk niet overgeslagen. De obers daar waren zo attent om voor de dorstige mannen een terrasje te reserveren, maar wij trapten daar mooi niet in want we hadde! n vernomen dat ze het lire-teken simpelweg hadden vervangen voor het euro-teken. Daarna de duiven nog even verwend en onze wandeling weer voort gezet. Tegen de avond de trein gepakt, auto weer opgezocht en snel richting Riccione. Het leek ons wel een leuk idee om in Ravenna een gezellig Restaurantje te bezoeken en vol goede moed struinden we de straatjes af die geheel uitgestorven bleken te zijn. Of het nu aan ons lag of dat er een uitgaansverbod gelde, we konden tenminste nergens terecht om onze honger te stillen. Gelukkig werkte de Mac weer met ons mee, zoals het hoort! Rond 22.00 uur waren we terug bij de Alpen Kreutzer, een paar koude jongens verwerkt en onder de wol en lekker dromen over tosti's.

Dag 9
Vandaag weer een echte stranddag, lekker popkes kijken, zwemmen, beachballen, biertje drinken en de literatuur doorgenomen. 's Middags nog even boodschappen gedaan bij de plaatselijke supermarkt waar we alle 4 spontaan verliefd werden op de mooie Italiaanse caissière, zelf had ze dit ook door en kreeg 2 rode blosjes op d'r wangen. De keuken van de vouwwagen werd optimaal benut en een heerlijk menuutje werd in elkaar geflanst: aardappeltjes (gesponsord door Sportlife), salade en hamburgers (gesponsord door Tretorn tennisballen). We konden ons nu gaan voorbereiden op 'The place to be' volgens menig Italiaanse vakantieganger: de Baya Imperiale! Via gogo hadden we voor een 'mooi' prijsje enkele kaartjes kunnen bemachtigen, helaas waren de bussen al volgestouwd met gogo-popkes zodat we een lotje moesten trekken om zelf te rijden. Pasjes geoefend en richting de berg gereden waar de Baya was neergelegd. Uiteraard mochten we de wagen voor de deur parkeren en liepen vrolijk voorbi! j de 500 wachtende mensen (we waren toch VIP??). De binnenkomst had veel weg van een kruising tussen de Fata Morgana en de moskee in Waalwijk. Na het invullen van een date-test traden we het Romeins Colloseum binnen waar al snel de voetjes los kwamen. Diverse 'gouwe ouwe' kwamen voorbij en ook deze avond gingen we radicaal! Richting de wc kwamen we een golfslagbad tegen die net buiten de dansvloer was neergelegd om de vele hete vrouwen af te koelen. Stuiterend gingen we van de ene naar de andere verdieping. De inmiddels opgevraagde date uitslag resulteerde in een ware chaos, wie wil er nou niet een vieter aan de haak slaan? Dus na nog een 'halve lauwe' Heineken gingen we richting huis want het begon alweer licht te worden. Nog een Nastro Azzura gedronken en lekker ingesoikt.

Dag 10
Nog half van de juin werden we rond 12 uur uit ons tentje gebrand en gingen meej naar het strand. Maximaal zonnetje en maximaal hoge golven, dus snel terug om bodyboard te halen en de golven trotseren. Beetje bijgeslapen, telegraaf gelezen en Joen en Goos terug naar de camping om alvast de spullen op te ruimen naar wij dachten. Met het oog op de Punica Oase Ventigmiglia gingen we fanatiek aan de slag om alle spullen in te pakken. In een recordtijd lagen alle spullekes symmetrisch opgeslagen in de vouwwagen. De verdiende maaltijd werd gezocht in een leuk klein eettentje net buiten de camping, de menukaart was hier veel belovend. De mennekes hadden onderhand weleens zin in een lekker flink stuk vlees, dus Jägersnitzel en biefstuk werden doorgegeven aan de ober. De ober kwam eerst met 4 overheerlijke salades die wij tot ons namen. Geen 5 minuten later kwam hij weer aanzetten met zo'n grote bak salade, waarmee ze de kinderboerderij in Drunen wel 2 weken van eten kunnen voorzi! en. Dus wij weigerden deze snel, maar nog geen minuut later kwam een collega van de ober het nog eens proberen, ook deze moesten wij weigeren. Eenmaal heerlijk aan het eten probeerde een van de obers nogmaals onopgemerkt een bak salade op onze tafel te schuiven. Zagen wij er nu echt zo ongezond uit of zat een van de moeders hierachter?? Na een super maaltijd, een citroenbrandewijntje (nog steeds een scheve bek Goof?), lekker op een standbedje gelegen en sterren geteld. Aangekomen bij de vouwwagen nog even nagekletst over de vele belevenissen in de week Riccione/Rimini en snel op 2 oren gaan liggen.

Dag 11
Na een goede nachtrust voor Jeroen en Roel en dus NIET voor Goof en Gijs gingen we in recordtijd alle toei inpakken. Inmiddels hadden we al contact gehad met Martijn en Rene die we in Ventigmiglia zouden treffen. Nadat we de route hadden uitgestippeld passeerden we de vele mooie bergpassen met schitterende uitzichten. Op de top aangekomen begon Jeroen plots als een berggeit te mekkeren en gooide de auto langs de kant van de weg. Zenuwachtig ijsberend langs de kant van de weg ging z'n broek opeens omlaag en kwamen er een paar meeuwen flatsen tevoorschijn. De aangesnelde Roel wilde dit mirakel vastleggen met de fotocamera, maar schrok zich rot bij het zien van de oranje fluorescerende koeienvlaai. Bij onze verdere zoektocht naar het oord van de 'lama met de stropdas' Ventigmiglia kwamen we Martijntje en Rene tegen in het midden van het centrum. Een koude klep verder bracht ons bij de camping: 1 Nederlander, netjes verzorgd, mooie dochter (alleen op vakantie!), maar wel rede! lijk prijzig. Ondanks dat we de vouwwagen al 3 keer opgezet hadden ging het opzetten hier met enig gevloek en gescheld. 's Avonds Ventigmiglia gecheckt, maar Goof kwam al snel tot de conclusie dat het niet meer zoals vroeger was en ook de lama was nergens meer te bekennen...hij zal toch niet dood zijn?? Een eettentje gezocht en allemaal iets van de specialiteiten besteld (vis), hoewel de hoeveelheden een beetje tegenvielen (Rene: 2 cm2 lasagne) was het best binnen te houden en de bediening was erg behulpzaam. Terug gekomen op de camping flink aan het afpilsen geslagen. De enige Nederlanders (Henk en Jolanda) op de camping raakten al snel met ons in gesprek en kwamen gezellig bij ons zitten en genieten (?) van een wijntje. Nouaw jongens, twas daaar un ggrote kgeile bedoeling! Het Overijssels stelletje wat Brabantse gewoonten aangeleerd en toen gaan slapen.

Dag 12
Vandaag wat vroeger opgestaan dan anders want we gingen Monaco eens verkennen. Na een korte bergetappe kwamen we aan in Monaco en de verbazing was al snel groot bij de zien van al die luxe wagens. Wat rondgelopen door de straatjes van Monaco en even bij de jachthaven gekeken. Daarna de klimtocht naar het koninklijk paleis ingezet om daar eens een kijkje te gaan nemen. We besloten om ons ook maar eens op de hoogte te stellen van het ontstaan van Monaco door middel van de rondleiding door het paleis. Hierbij ontving iedereen een kastje met oordopjes waarbij een vriendelijke mevrouw in iedere kamer vertelde wat er vroeger gedaan werd. Na wat fijn tunning aan de knoppen konden we beginnen met de droomvlucht. Enkele van ons waren in de veronderstelling dat je terug kon praten in dat kastje...maarja, we moesten onze vragen toch aan iemand kunnen stellen?! Even een stickertje gekocht voor op de vouwwagen en richting de Mac om ook de Mac Monaco eens te proberen. Nog wat rondgekek! en in de winkeltjes en toen weer terug richting het Hotel...ohhnee we stonden op de camping. We hadden inmiddels al afgekeken van wat Bentley eigenaren hoe je in je auto moest instappen: de wagen voor komen laten rijden bij Hotel de Paris en de deuren open laten houden door de chauffeur en gassen met die handel. Dus wij moesten dit natuurlijk ook proberen. Jeroen met de landrover door het afgezet gebied en de andere mennekes lekker dandy opgehaald recht voor Hotel de Paris (je had die toeristen eens moeten zien kijken!). We hadden besloten om 's avonds terug te gaan om ons geluk toch maar een te beproeven in het casino van Monaco, want daar moet je natuurlijk geweest zijn als je toch in de buurt bent. Eerst wat eten klaargemaakt, gedoucht en een blouske aangetrokken. De Groningse schuin overburen schoten spontaan in de lach nadat een voor een, ieder van ons met een pot gel richting het douchecomplex liep, en hoe kleiner de vieter hoe groter de pot gel (Martijn achteraan met ! een 2 literpot gel!). Vol goede moet vertrokken we vervolgens richting Monaco-city om het geluk te beproeven in het casino. Eerst natuurlijk de kat uit de boom kijken vanaf het terras van Café de Paris onder het genot van een lekker biertje. In het casino beland gingen de meeste al snel op zoek naar de trekkasten, Goof, Gijs en Martijn hadden niet hun geluksdag en waren na 20 minuutjes weer uitgespeeld en hadden slechts een muntje over als herinnering. Jeroen en Rene hadden echter meer succes en voortdurend vlogen de munten uit de kast wanneer de juiste 'formule' op de kast verscheen. Met de steekwagen werden de emmers naar de kassa gereden en werd het uitgekeerd in harde valuta. We verplaatsen ons door het mooie casino pand naar de roulette tafels omdat Roel en Jeroen daar hun geluk nog eens wilden beproeven. Beide namen plaats aan de roulette tafel tussen de meest invloedrijke personen van Monaco. Met aan de linkerkant Mick Jagger en aan de rechterhand Steven Segal gooide ! Roel zonder twijfelen z'n fiche op 18 en ook Jeroen maakte snel een keuze. Enkele spannende seconden volgde 'Rien ne va plus'...ahhhhh da's nou jammer! Een rijke 65+er met teveel geld verloor in deze ronde z'n inzet van 10.000 euro en liep net als ons teleurgesteld weg. De netto winst van Jeroen en Rene was in ieder geval een rede om weer een feestje te houden, dus weer terug naar het terras van Café de Paris om te genieten van een lekkere koude pint (bedankt Jeroen!). Inmiddels waren we de nacht weer ingegaan en was het tijd om richting Ventigmiglia te gaan. Als een stel brave hondjes reden we netjes achter elkaar aan over de weg langs de kustlijn. Plots werden de mennekes in auto 1 (Landrover) opgeschrikt door de heftig toeterende auto 2 (Renault CL10). Een of andere 'stoere' nep-gigi dacht even dat hij Martijn en Rene aan de kant kon duwen met z'n koekblik. De inzittenden van auto 1 twijfelde geen minuut, de gordels gingen los en iedereen zat klaar om uit te stappen en 'a! bkido en habkido' uit te voeren. Zonder dat ie begreep wat 'sukkel' betekende schrok hij van de gevaarlijke blik van Goof en ging ervan door als een haas. De turbo knop werd ingedrukt en de achtervolging werd ingezet, toen enkele stoplichten volledig werden genegeerd vonden we het wel welletjes geweest en gingen er vanuit dat de opgejaagde gigi onderhand wel in z'n broek had gescheten. Op de camping de laatste alcoholische versnapering genomen en lekker gaan slapen. Omdat we het een en ander nog te bespreken hadden en 'm inmiddels ook al een beetje hadden hangen laaiden de discussies vanuit de slaapzak behoorlijk op. Een van de campinggasten kon dit waarschijnlijk niet waarderen en kwam een liedje zingen bij onze tent...of wilde ze iets duidelijk maken?

Dag 13 t/m 21
Hoe dit afloopt...lees je in het vervolg!...want we zijn bijvoorbeeld ook nog in Argeles (F), Figueres (S), en vele andere lokaties geweest, zodat we na 3 weken zo'n 5.000 km hebben gereden, 10 landen hebben bezocht, vele uren in de zon hebben liggen bakken en ontelbaar veel danspasjes hebben uitgevoerd. VAKANTIE 2002 WAS DE PERFECTE COMBINATIE VAN ZON, ZEE, CULTUUR EN DISCO!!!!!!!